پنج شنبه 9 خرداد ماه تازه ترین جلسه کافه
ترانه با مدیریت مهدیه و مهشاد عرب وحضور جمعی در حدود دویست نفر از
هنرمندان و هنر دوستان برگزار شد !!!
چند دقیقه از ساعت 6 گذشته بود
که جلسه با سلام و خوش آمدگویی مه شاد عرب شروع شد.ابتدای جلسه با شاعرانی
که در نشست قبل فرصت نشد آثارشان را دکلمه کنند، آغاز گشت.فریبا سیاوش ،
سحر کاظمی و غزل جلالي آثارشان را دکلمه کردند …..
به ادامه مطلب یروید …
گزارش لحظه به لحظه کافه ترانه
پنج شنبه 9 خرداد ماه تازه ترین جلسه کافه ترانه با مدیریت مهدیه و مه شاد عرب وحضور جمعی در حدود دویست نفر از هنرمندان و هنر دوستان برگزار شد.
چند دقیقه از ساعت 6 گذشته بود که جلسه با سلام و خوش آمدگویی مه شاد عرب شروع شد.ابتدای جلسه با شاعرانی که در نشست قبل فرصت نشد آثارشان را دکلمه کنند، آغاز گشت.فریبا سیاوش ، سحر کاظمی و غزل جلالي آثارشان را دکلمه کردند.
دكترمهدی موسوي در مقام کارشناس آغاز به نقد آثاركردو گفت: “كار اول ايراد وزني داشت، وقتی ترانه ای را با يك ملودي خاص مينويسيم، مرتب بايد برگرديم و ملودي را چك كنيم. در كار دوم مشكل وزن وجود نداشت ولي ترانه فاقد تصويرو عمق بود. اگر وزن را از اين كار بگيريم، نثر خواهد شد. اثر سوم از كارهاي خوب خانم غزل جلالي بود. توجه به فرم خوب بود. چندصدايي و ديالوگ ها خوب بودند ولي شكل ثابتي نداشتند و برخی از ديالوگها دوگانگي داشتند”.”
پویا آریانا ترانه ای را که در اولین جلسات کافه اجرا کرده بود را مجدداً خواند که به همین علت نقد نشد و پس از آن مهدی حبیبی و دکتر فخر طباطبایی نیز ترانه های خوبی قرائت کردند که با تیز بینی و نقدهای اصولی دکتر موسوی مواجه شد. حامد کمیلی نیزدر مورد ترانه فخر طباطبایی گفت: با صحبتهاي آقاي دكتر موسوي موافقم. كار ايشان نوسان داشت. بيتهاي شاخصي در كار بود كه حس خوبي به من ميداد ولي جاهاي ديگر اين ترانه این حس را ميگرفت.
احسان منفرد که هر بار از اصفهان به کافه می آید غزلی خواند که با تشویق مهدی موسوی که اشاره کرد: “روند رو به رشدی داری” مواجه شد.
علی رضاوند که از تبریز به این نشست می پیوندد ترانه ای خواند که اینطور کارشناسی شد: تبديل مستفعلن به مفاعلن مرسوم است ولي در اين جا تبديل مستفعلن به مفاعلن خيلي زياد بود و دوگانگي ايجاد كرده است. البته اگردر ملودي جواب دهد ايرادي ندارد. تركيب “زنجير هوس” مربوط به دهه 40 است و بهتر است چنين تركيبهايي در كارهاي امروزي نيايد و آرين داوودي در مورد این اثر گفت:”ايشان دوست داشتند در قسمتهایی از اين كاربه مخاطب ضربه بزنند ولي نتوانستند و ترانه كلاً ضعيف بود.
بعد از آن بهنوش فراهاني نیز ترانهاي خواند.
آقای موسوي در اینجا گفت: يك نقد كلي ميكنيم، آثاری كه خوانده شد، همه در فضاي “من و تو” بودند به غير از يكي دو كار. اينكه يك نفر 3 ترانه بخواند و اساس و فضا و مفهوم يكي باشد، خوب نيست. انتظار ما از موسيقي پاپ نبايد پايين باشد. درباره نقد جزيي اين كار، رديفي در كار بود كه تعمدي طولاني انتخاب شده بود. این ريسك خوب است ممكن است در كاري بگيرد و در كاري جواب ندهد. در اين اثر اين رديف بلند خوب از کار در نيامده بود.
عليرضا برنجي در مورد این اثر گفت:رديف بلند در ترانه جواب نميدهد. من طرفدار رديف در ترانه هستم ولي رديف بلند خير. كلمه “ريسك” هم كه خوانش آن براي خواننده سخت است.
سامی تحصیلداری با خواندن ترانه شان بالبخند رضایت و تشویق مهدیه عرب تریبون را ترک کردند
و اما اميرحسين ضياييان که از زمان تاسیس کافه ترانه همراه بوده ، دو ترانه خواند كه كار نخست را به علي ايليا تقديم کردو در مورد اثر دوم گفت: اين ترانه درست سه سال پيش در چنين روزي با صدای زندهياد جهان قشقايي و آهنگسازی شاهین خسروآبادی اجرا و یک کار موفق شد. در ادامه از حميد صيدي نیز ترانهاي شنیدیم.
كسري بختياريان ابتدا يك رباعي به زبان انگليسي و سپس ترانهاي خواند که دکتر موسوي در مورد آن صحبت کرد: بكار بردن واژههاي انگليسي بايد ضرورت داشته باشد. به کار بردن اصطلاحات در كارها اگر به لحن راوي بخورد مشكلي ندارد مثلا اگر راوي يك نوجوان امروزي است، به كار بردن OK ايرادي ندارد. قطعهاي كه كلا به زبان انگليسي گفته شده بود با اينكه كار بدي نبود ولي ضرورت اينكه كل كار به زبان انگليسي باشد مشخص نبود.
مهین بهروزی هم ترانه ای را به حافظه ی کافه ترانه سپرد که این طور بررسی شد: “در اين كار روي فرم پيچيده تاكيد شده بود كه كار را در كل پيچيده ميكند. نيازي به اين همه فرمهاي تار عنكبوتي نيست و اين كار باعث ميشود كه زمان اجرا در پشت ميكروفون، درك كار براي شنونده سخت شود.
و حامد كميلي افزود: “زمان شعر، زمان حال بود ولي در جايي چيزي شبيه به اين گفته شده بود كه “چراغ با دو كليد شد خاموش” كه زمان گذشته را نشان ميدهد”.
آرين داوودي نیز در ادامه گفت: “شعر خوب حاصل جمع ليوان و آب درون آن است. فرم شعر، ليوان و محتواي آن، آب است. اگر شعر محتواي خوبي نداشته باشد، ليوان خالي كسي را سيراب نميكند.”
سپس كسري سربي ترانهاي با نام پمپ بنزين خواند!که مضمون اجتماعی داشت
از علی ايليا ترانهاي با مطلع “وقتي شمارهات روي گوشيم افتاد” شنیدیم.
به اواسط جلسه که رسیدیم آقاي خادمي که يكي از شاعران خوب و با تجربه شعر كلاسيك است چند رباعي و يك غزل خواندند كه كارهاي بسيار فاخري بودند.
مهديه عرب با قدر شناسی گفت:”آقاي خادمي حضورتان در جلسه ما غنيمت است..”
مجيد تك دو ترانه دکلمه کرد كه ترانه نخست ترانهاي انتقادي اجتماعی وتاثیر گذار بودکه گواه آن صدای دست زدن و استقبال حاضرین در جلسه شد؛ و اما حامد عسگري به عنوان يكي از غزلسرايان خوب امروزو مولف مجموعه های :” خانمی که شما باشید” و “حال و هوایی از ترنج و بلوچ” در اين جلسه، ترانه ای زیبا و غزلی شنيدني را به سمع حاضرین رساند.
حامد كميلي( دبیر جشنواره ادبی کارگر ایرانی ) در آغاز حضورش در پشت تريبون صحبتهايي داشت كه بخشي از آنها از اين قرار بود: “از نظر من شعر و ترانه تفاوتي با يكديگر ندارند و نبايد اين دو را جدا از هم دانست. در آخرين جشنواره ادبي كارگر ايراني، كافه ترانه مقام چهارم را كسب كرد كه من به شخصه به آن قائل نيستم و نبود شناخت كافي داوران از ترانه را دليل آن ميدانم.” ايشان تقديرنامه جشنواره ادبي كارگر ايراني را براي كسب مقام دوم بهترين شاعر در آخرين جشنواره، به دكتر سيد مهدي موسوي تقديم كرد و در پايان یکی ازآثارش را خواند.
با دعوت مهدیه عرب ، صابر ساده( دبير كانون پاتوق شعر) چند شعر آزاد كوتاه خواند که يكي از آنها که مورد توجه قرار گرفت اين بود: “جنگ درياي بزرگي است، اين را از موجهاي پدرم فهميدم”.
حسين متوليان: ترانهاي براي جانبازان موجي خواندند و گفتند اين كار در مجموعه “باهمسرودهها” با حسين سليماني (بازيگر)، فراهم شده است. ایشان این ترانه را به دختر یکی از شهدای جنگ تحمیلی که در جلسه حضور داشتند هدیه کرد.
مجيد صالحي( مديریت انتشارات شاني ) نیز در اين جلسه با حضور در پشت تريبون، ترانهاي خواند.
نوبت به خود مهدی موسوی(کارشناس) رسید وی مثل همیشه شعر پست مدرن زیبا و محکمی دکلمه کرد.
آرین داوودی به قول مهدیه عرب مثل همیشه اثرش خاص بود.
حسين سليماني (بازیگر) كه با فيلم “مهر مادري” به سينماي ايران معرفي شد نيز 2 ترانه خواند
با اینکه حسین سلیمانی خود را ترانه سرا نمی داند! و ادعایی در این زمینه ندارد ترانه هایش مورد توجه همه قرار گرفت.
موضوع ترانه حامد صوفيپور در اين جلسه جنگ تحميلي بود.
مصطفي اصانلونیز اثری ضد جنگ و انتقادي با مضمون دفاع مقدس را به جمع عرضه کرد.
علیرضا برنجي که خود جلسات پاتوق ترانه که هردوشنبه در خانه فرهنگ آیه برقرار است؛ را اداره می کند و همراه همیشگی کافه ترانه است، آخرين نفري بود كه ترانه خواند.
در اين جلسه عرفان ابوالقاسم، علي فلاح و نسيم گلي لحظه ها را شکار کردند و سه عکاس کافه ترانه بودند.
پس از پايان خوانش ترانه و شعر، نوبت به اجرای موسيقي زنده رسید.
قطعه نخست به نام “به تو بر ميگردم” آهنگ تيتراژ فيلم “بازتاب” بود كه به زودي از شبكه يك سيما پخش خواهد شد و قطعه دوم نیز شنیدنی بود این قطعات را با نواختن پیانو توسط وحید مهراد و صدای محمد ستایش شنیدیم.
بخش پاياني كافه ترانه با صحبتهاي نيما نورمحمدي (آهنگساز و تنظیم کننده) ادامه پيدا كرد؛ او پیشنهاد نقد و بررسي موسيقي آلبومها را داد و گفت: اين كار دو مزيت دارد، يكي اينكه پاي موزيسينها به جلسات ترانه باز ميشود و ديگر اينكه هر ماه از اجراي زنده بهرهمند ميشويم. انگار ماهي يك كنسرت خواهيم داشت كه در آن موسیقی نیز برای اولین بار نقد و بررسي ميشود براي اين كار از خودم شروع ميكنم. از جلسه آينده ضعیف ترین قطعه تا بهترين قطعه مورد بررسي قرار ميگيرند و من سعي ميكنم هماهنگ كنم تا صاحب اثر هم حضور داشته باشد تا نقد و بررسي را بشنود. همچنین نقد آلبوم های موسیقی نیز به این صورت امکان پذیر می شود.
ترانه وقتی با موسيقي تركيب شود معنا پیدا می کند و چه بهتر که این دو عامل در کنار هم بررسی شوند و در این گردهمایی ها ترانه سرایان و موزیسین ها از نزدیک در ارتباط باشند.
نیما نور محمدی (آهنگساز و تنظیم کننده)، رضا اسدی (خواننده)، مهرشاد آریا (خواننده و آهنگساز)، آدرین دانش کیان (خواننده و آهنگساز) رضا رحیمی (خواننده)، آرش حسین زاده (خواننده)، مهیار آریا (خواننده)، رحیم (خواننده) ، سپهر کریمی (نوازنده و گوینده رادیو) و آبتین حسینی (کلیپ ساز و کارگردان) از جمله میهمان هایی از اهالی موسیقی پاپ حاضر در جلسه بودند. نکته جالب توجه که مهشاد عرب هم در جلسه به آن اشاره کرد حضور تعداد زیادی از هنرمندان تلویزیون و سینما بود. حسین سلیمانی (بازیگر)، سعید دریادل (کارگردان و نویسنده)، سیامک نوری (دستیار کارگردان و برنامه ریز)،حسیم کلهر (طنزپرداز، نویسنده و مجری رادیو هفت) ، پیام ابراهیم پور (تهیه کننده و کارگردان) و همایون فربد (طراح صحنه) از وادی سیما و هنر هفتم در نشست کافه ترانه حضور داشتند.
پایان جلسه با پذیرایی گرم و وعده دیدار مجدد در ماه آینده بود.
گزارش لحظه به لحظه کافه ترانه
پنج شنبه 9 خرداد ماه تازه ترین جلسه کافه ترانه با مدیریت مهدیه و مه شاد عرب وحضور جمعی در حدود دویست نفر از هنرمندان و هنر دوستان برگزار شد.
چند دقیقه از ساعت 6 گذشته بود که جلسه با سلام و خوش آمدگویی مه شاد عرب شروع شد.ابتدای جلسه با شاعرانی که در نشست قبل فرصت نشد آثارشان را دکلمه کنند، آغاز گشت.فریبا سیاوش ، سحر کاظمی و غزل جلالي آثارشان را دکلمه کردند.
دكترمهدی موسوي در مقام کارشناس آغاز به نقد آثاركردو گفت: “كار اول ايراد وزني داشت، وقتی ترانه ای را با يك ملودي خاص مينويسيم، مرتب بايد برگرديم و ملودي را چك كنيم. در كار دوم مشكل وزن وجود نداشت ولي ترانه فاقد تصويرو عمق بود. اگر وزن را از اين كار بگيريم، نثر خواهد شد. اثر سوم از كارهاي خوب خانم غزل جلالي بود. توجه به فرم خوب بود. چندصدايي و ديالوگ ها خوب بودند ولي شكل ثابتي نداشتند و برخی از ديالوگها دوگانگي داشتند”.”
پویا آریانا ترانه ای را که در اولین جلسات کافه اجرا کرده بود را مجدداً خواند که به همین علت نقد نشد و پس از آن مهدی حبیبی و دکتر فخر طباطبایی نیز ترانه های خوبی قرائت کردند که با تیز بینی و نقدهای اصولی دکتر موسوی مواجه شد. حامد کمیلی نیزدر مورد ترانه فخر طباطبایی گفت: با صحبتهاي آقاي دكتر موسوي موافقم. كار ايشان نوسان داشت. بيتهاي شاخصي در كار بود كه حس خوبي به من ميداد ولي جاهاي ديگر اين ترانه این حس را ميگرفت.
احسان منفرد که هر بار از اصفهان به کافه می آید غزلی خواند که با تشویق مهدی موسوی که اشاره کرد: “روند رو به رشدی داری” مواجه شد.
علی رضاوند که از تبریز به این نشست می پیوندد ترانه ای خواند که اینطور کارشناسی شد: تبديل مستفعلن به مفاعلن مرسوم است ولي در اين جا تبديل مستفعلن به مفاعلن خيلي زياد بود و دوگانگي ايجاد كرده است. البته اگردر ملودي جواب دهد ايرادي ندارد. تركيب “زنجير هوس” مربوط به دهه 40 است و بهتر است چنين تركيبهايي در كارهاي امروزي نيايد و آرين داوودي در مورد این اثر گفت:”ايشان دوست داشتند در قسمتهایی از اين كاربه مخاطب ضربه بزنند ولي نتوانستند و ترانه كلاً ضعيف بود.
بعد از آن بهنوش فراهاني نیز ترانهاي خواند.
آقای موسوي در اینجا گفت: يك نقد كلي ميكنيم، آثاری كه خوانده شد، همه در فضاي “من و تو” بودند به غير از يكي دو كار. اينكه يك نفر 3 ترانه بخواند و اساس و فضا و مفهوم يكي باشد، خوب نيست. انتظار ما از موسيقي پاپ نبايد پايين باشد. درباره نقد جزيي اين كار، رديفي در كار بود كه تعمدي طولاني انتخاب شده بود. این ريسك خوب است ممكن است در كاري بگيرد و در كاري جواب ندهد. در اين اثر اين رديف بلند خوب از کار در نيامده بود.
عليرضا برنجي در مورد این اثر گفت:رديف بلند در ترانه جواب نميدهد. من طرفدار رديف در ترانه هستم ولي رديف بلند خير. كلمه “ريسك” هم كه خوانش آن براي خواننده سخت است.
سامی تحصیلداری با خواندن ترانه شان بالبخند رضایت و تشویق مهدیه عرب تریبون را ترک کردند
و اما اميرحسين ضياييان که از زمان تاسیس کافه ترانه همراه بوده ، دو ترانه خواند كه كار نخست را به علي ايليا تقديم کردو در مورد اثر دوم گفت: اين ترانه درست سه سال پيش در چنين روزي با صدای زندهياد جهان قشقايي و آهنگسازی شاهین خسروآبادی اجرا و یک کار موفق شد. در ادامه از حميد صيدي نیز ترانهاي شنیدیم.
كسري بختياريان ابتدا يك رباعي به زبان انگليسي و سپس ترانهاي خواند که دکتر موسوي در مورد آن صحبت کرد: بكار بردن واژههاي انگليسي بايد ضرورت داشته باشد. به کار بردن اصطلاحات در كارها اگر به لحن راوي بخورد مشكلي ندارد مثلا اگر راوي يك نوجوان امروزي است، به كار بردن OK ايرادي ندارد. قطعهاي كه كلا به زبان انگليسي گفته شده بود با اينكه كار بدي نبود ولي ضرورت اينكه كل كار به زبان انگليسي باشد مشخص نبود.
مهین بهروزی هم ترانه ای را به حافظه ی کافه ترانه سپرد که این طور بررسی شد: “در اين كار روي فرم پيچيده تاكيد شده بود كه كار را در كل پيچيده ميكند. نيازي به اين همه فرمهاي تار عنكبوتي نيست و اين كار باعث ميشود كه زمان اجرا در پشت ميكروفون، درك كار براي شنونده سخت شود.
و حامد كميلي افزود: “زمان شعر، زمان حال بود ولي در جايي چيزي شبيه به اين گفته شده بود كه “چراغ با دو كليد شد خاموش” كه زمان گذشته را نشان ميدهد”.
آرين داوودي نیز در ادامه گفت: “شعر خوب حاصل جمع ليوان و آب درون آن است. فرم شعر، ليوان و محتواي آن، آب است. اگر شعر محتواي خوبي نداشته باشد، ليوان خالي كسي را سيراب نميكند.”
سپس كسري سربي ترانهاي با نام پمپ بنزين خواند!که مضمون اجتماعی داشت
از علی ايليا ترانهاي با مطلع “وقتي شمارهات روي گوشيم افتاد” شنیدیم.
به اواسط جلسه که رسیدیم آقاي خادمي که يكي از شاعران خوب و با تجربه شعر كلاسيك است چند رباعي و يك غزل خواندند كه كارهاي بسيار فاخري بودند.
مهديه عرب با قدر شناسی گفت:”آقاي خادمي حضورتان در جلسه ما غنيمت است..”
مجيد تك دو ترانه دکلمه کرد كه ترانه نخست ترانهاي انتقادي اجتماعی وتاثیر گذار بودکه گواه آن صدای دست زدن و استقبال حاضرین در جلسه شد؛ و اما حامد عسگري به عنوان يكي از غزلسرايان خوب امروزو مولف مجموعه های :” خانمی که شما باشید” و “حال و هوایی از ترنج و بلوچ” در اين جلسه، ترانه ای زیبا و غزلی شنيدني را به سمع حاضرین رساند.
حامد كميلي( دبیر جشنواره ادبی کارگر ایرانی ) در آغاز حضورش در پشت تريبون صحبتهايي داشت كه بخشي از آنها از اين قرار بود: “از نظر من شعر و ترانه تفاوتي با يكديگر ندارند و نبايد اين دو را جدا از هم دانست. در آخرين جشنواره ادبي كارگر ايراني، كافه ترانه مقام چهارم را كسب كرد كه من به شخصه به آن قائل نيستم و نبود شناخت كافي داوران از ترانه را دليل آن ميدانم.” ايشان تقديرنامه جشنواره ادبي كارگر ايراني را براي كسب مقام دوم بهترين شاعر در آخرين جشنواره، به دكتر سيد مهدي موسوي تقديم كرد و در پايان یکی ازآثارش را خواند.
با دعوت مهدیه عرب ، صابر ساده( دبير كانون پاتوق شعر) چند شعر آزاد كوتاه خواند که يكي از آنها که مورد توجه قرار گرفت اين بود: “جنگ درياي بزرگي است، اين را از موجهاي پدرم فهميدم”.
حسين متوليان: ترانهاي براي جانبازان موجي خواندند و گفتند اين كار در مجموعه “باهمسرودهها” با حسين سليماني (بازيگر)، فراهم شده است. ایشان این ترانه را به دختر یکی از شهدای جنگ تحمیلی که در جلسه حضور داشتند هدیه کرد.
مجيد صالحي( مديریت انتشارات شاني ) نیز در اين جلسه با حضور در پشت تريبون، ترانهاي خواند.
نوبت به خود مهدی موسوی(کارشناس) رسید وی مثل همیشه شعر پست مدرن زیبا و محکمی دکلمه کرد.
آرین داوودی به قول مهدیه عرب مثل همیشه اثرش خاص بود.
حسين سليماني (بازیگر) كه با فيلم “مهر مادري” به سينماي ايران معرفي شد نيز 2 ترانه خواند
با اینکه حسین سلیمانی خود را ترانه سرا نمی داند! و ادعایی در این زمینه ندارد ترانه هایش مورد توجه همه قرار گرفت.
موضوع ترانه حامد صوفيپور در اين جلسه جنگ تحميلي بود.
مصطفي اصانلونیز اثری ضد جنگ و انتقادي با مضمون دفاع مقدس را به جمع عرضه کرد.
علیرضا برنجي که خود جلسات پاتوق ترانه که هردوشنبه در خانه فرهنگ آیه برقرار است؛ را اداره می کند و همراه همیشگی کافه ترانه است، آخرين نفري بود كه ترانه خواند.
در اين جلسه عرفان ابوالقاسم، علي فلاح و نسيم گلي لحظه ها را شکار کردند و سه عکاس کافه ترانه بودند.
پس از پايان خوانش ترانه و شعر، نوبت به اجرای موسيقي زنده رسید.
قطعه نخست به نام “به تو بر ميگردم” آهنگ تيتراژ فيلم “بازتاب” بود كه به زودي از شبكه يك سيما پخش خواهد شد و قطعه دوم نیز شنیدنی بود این قطعات را با نواختن پیانو توسط وحید مهراد و صدای محمد ستایش شنیدیم.
بخش پاياني كافه ترانه با صحبتهاي نيما نورمحمدي (آهنگساز و تنظیم کننده) ادامه پيدا كرد؛ او پیشنهاد نقد و بررسي موسيقي آلبومها را داد و گفت: اين كار دو مزيت دارد، يكي اينكه پاي موزيسينها به جلسات ترانه باز ميشود و ديگر اينكه هر ماه از اجراي زنده بهرهمند ميشويم. انگار ماهي يك كنسرت خواهيم داشت كه در آن موسیقی نیز برای اولین بار نقد و بررسي ميشود براي اين كار از خودم شروع ميكنم. از جلسه آينده ضعیف ترین قطعه تا بهترين قطعه مورد بررسي قرار ميگيرند و من سعي ميكنم هماهنگ كنم تا صاحب اثر هم حضور داشته باشد تا نقد و بررسي را بشنود. همچنین نقد آلبوم های موسیقی نیز به این صورت امکان پذیر می شود.
ترانه وقتی با موسيقي تركيب شود معنا پیدا می کند و چه بهتر که این دو عامل در کنار هم بررسی شوند و در این گردهمایی ها ترانه سرایان و موزیسین ها از نزدیک در ارتباط باشند.
نیما نور محمدی (آهنگساز و تنظیم کننده)، رضا اسدی (خواننده)، مهرشاد آریا (خواننده و آهنگساز)، آدرین دانش کیان (خواننده و آهنگساز) رضا رحیمی (خواننده)، آرش حسین زاده (خواننده)، مهیار آریا (خواننده)، رحیم (خواننده) ، سپهر کریمی (نوازنده و گوینده رادیو) و آبتین حسینی (کلیپ ساز و کارگردان) از جمله میهمان هایی از اهالی موسیقی پاپ حاضر در جلسه بودند. نکته جالب توجه که مهشاد عرب هم در جلسه به آن اشاره کرد حضور تعداد زیادی از هنرمندان تلویزیون و سینما بود. حسین سلیمانی (بازیگر)، سعید دریادل (کارگردان و نویسنده)، سیامک نوری (دستیار کارگردان و برنامه ریز)،حسیم کلهر (طنزپرداز، نویسنده و مجری رادیو هفت) ، پیام ابراهیم پور (تهیه کننده و کارگردان) و همایون فربد (طراح صحنه) از وادی سیما و هنر هفتم در نشست کافه ترانه حضور داشتند.
پایان جلسه با پذیرایی گرم و وعده دیدار مجدد در ماه آینده بود